In het noorden van Engeland
Door: Ruud
Blijf op de hoogte en volg Ruud
28 September 2010 | Verenigd Koninkrijk, Rotherham
Hoi iedereen!
Het verhaal gaat deze keer verder waar het vorige keer geëindigd is. Rond half 11 ’s avonds stapte ik op de nachtbus naar Oslo. Zoals altijd zat er iemand met een krijsend kind achter me, en iemand met luide muziek voor me. Ik had die avond pasta carbonara gegeten, dus naast me zat niemand. Vanuit Oslo nam ik het vliegtuig naar Liverpool. Vanuit Liverpool nam ik de bus naar Manchester, en vervolgens naar Sheffield. (Voor iedereen die de film 28 days later heeft gezien, over die weg zijn we gereden) Rond 8 uur ben ik daar aangekomen, en Amy stond al op me te wachten. We hebben ongeveer een uurtje bijgekletst en andere dingen gedaan voordat ik werd opgehaald door Wynford.
De eerste 3 dagen in Sheffield verbleef ik op Wynford’s boerderij. Wynford is een 65-jarige student die ik ook in Bingen had ontmoet. Het is een hele nette, aardige man. Ook erg bescheiden, want hij bleef zijn boerderij maar ‘klein’ noemen. (zijn land was meer als 2 km lang) De eerste dag maakte Wynford en zijn vrouw zich zorgen dat ik niet te moe was, omdat ik een reis van 22 uur had gemaakt. Daar kijk ik ondertussen niet mee van op, dus ik had nergens last van.
Allebei waren ze erg zorgzaam. Altijd 3 keer vragen of ik echt genoeg had gegeten, of ze me echt niet met de auto ergens heen moesten brengen, of mijn slaapkamer (en eigen badkamer) wel goed was.. Ik heb het er in ieder geval naar mijn zin gehad. Donderdag hebben we een minireünie gehad met een aantal studenten uit Bingen. Amy, Alison, Ruinan, Wynford en ik. We zijn samen nog ergens gaan lunchen, en ’s avonds hebben we gewoon gerelaxed.
Vrijdag was het tijd om afscheid te nemen van Wynford, die dag zou ik naar Amy’s huis verkassen. Ik heb mijn koffer die dag in een kluisje achtergelaten, en ben samen met Amy naar York gegaan. Het is een erg mooie, historische stad. We hebben ons goed vermaakt die dag, en ’s avonds bleef ik voor het eerst in Amy’s huis in Rotherham.
De volgende dag moest Amy bijna de hele dag werken, dus had ik mooi tijd om Sheffield een beetje te verkennen. En natuurlijk om stiekem een cadeautje voor haar te kopen, ze was de volgende dag jarig. Ondanks dat Sheffield de op 2 na grootste stad van Engeland is had het best een leuke sfeer. De dag daarna was het Amy’s verjaardag. We hebben het klein gehouden, en ’s avonds zijn we nog even naar de kroeg geweest en heb ik een paar vrienden van Amy ontmoet.
De dagen daarop hebben we het een beetje rustig aan gedaan. Er is een ding in Amy’s huis waar je niet omheen kan: de hond, Harry. Het is een kleine Staffordshire terriër die denkt dat hij een schoothondje is. Ondanks dat het ras een slechte naam heeft heb ik nog nooit zo’n suf beest gezien. Uitlaten was ook altijd grappig.. het beest is als de dood voor water, dus iedere keer als het begon te regenen trok hij je onderhand naar huis.
Woensdagavond zijn we uit gegaan in Sheffield. We zijn in ongeveer 4 kroegen en clubs geweest en we hebben een leuke avond gehad. Vrijdag had Amy een aantal vergaderingen voor haar werk als studentambassadeur, en ben ik weer even de stad in geweest. ’s Avonds was onze laatste avond samen.. Lekker handig dat haar 17-jarige zus net een houseparty gaf. Het hele huis vol met dronken 17-jarigen, gezellig. De dag daarop was het tijd om weer richting het noorden te vertrekken. Om 5 uur hebben Amy en ik afscheid genomen en ben ik op de bus richting Liverpool gestapt. De terugreis was iets langer dan de heenreis. Vanwege de rare bustijden op zondagen in Engeland moest ik 14 uur op Liverpool airport wachten. Bij elkaar heeft het ongeveer 36 uur geduurt voordat ik thuis was, en NATUURLIJK zat er iemand naast me in de bus die heel wat verhalen te vertellen had.
Het afscheid was zwaarder als vorige keer, vooral omdat we elkaar nu 3 maanden niet kunnen zien. Aan de andere kant zijn we al bezig met plannen maken voor volgend jaar, dus we hebben genoeg om naar uit te kijken.
Ik verheug me in ieder geval al op kerst, wanneer we elkaar weer zien.
- Ruud
Het verhaal gaat deze keer verder waar het vorige keer geëindigd is. Rond half 11 ’s avonds stapte ik op de nachtbus naar Oslo. Zoals altijd zat er iemand met een krijsend kind achter me, en iemand met luide muziek voor me. Ik had die avond pasta carbonara gegeten, dus naast me zat niemand. Vanuit Oslo nam ik het vliegtuig naar Liverpool. Vanuit Liverpool nam ik de bus naar Manchester, en vervolgens naar Sheffield. (Voor iedereen die de film 28 days later heeft gezien, over die weg zijn we gereden) Rond 8 uur ben ik daar aangekomen, en Amy stond al op me te wachten. We hebben ongeveer een uurtje bijgekletst en andere dingen gedaan voordat ik werd opgehaald door Wynford.
De eerste 3 dagen in Sheffield verbleef ik op Wynford’s boerderij. Wynford is een 65-jarige student die ik ook in Bingen had ontmoet. Het is een hele nette, aardige man. Ook erg bescheiden, want hij bleef zijn boerderij maar ‘klein’ noemen. (zijn land was meer als 2 km lang) De eerste dag maakte Wynford en zijn vrouw zich zorgen dat ik niet te moe was, omdat ik een reis van 22 uur had gemaakt. Daar kijk ik ondertussen niet mee van op, dus ik had nergens last van.
Allebei waren ze erg zorgzaam. Altijd 3 keer vragen of ik echt genoeg had gegeten, of ze me echt niet met de auto ergens heen moesten brengen, of mijn slaapkamer (en eigen badkamer) wel goed was.. Ik heb het er in ieder geval naar mijn zin gehad. Donderdag hebben we een minireünie gehad met een aantal studenten uit Bingen. Amy, Alison, Ruinan, Wynford en ik. We zijn samen nog ergens gaan lunchen, en ’s avonds hebben we gewoon gerelaxed.
Vrijdag was het tijd om afscheid te nemen van Wynford, die dag zou ik naar Amy’s huis verkassen. Ik heb mijn koffer die dag in een kluisje achtergelaten, en ben samen met Amy naar York gegaan. Het is een erg mooie, historische stad. We hebben ons goed vermaakt die dag, en ’s avonds bleef ik voor het eerst in Amy’s huis in Rotherham.
De volgende dag moest Amy bijna de hele dag werken, dus had ik mooi tijd om Sheffield een beetje te verkennen. En natuurlijk om stiekem een cadeautje voor haar te kopen, ze was de volgende dag jarig. Ondanks dat Sheffield de op 2 na grootste stad van Engeland is had het best een leuke sfeer. De dag daarna was het Amy’s verjaardag. We hebben het klein gehouden, en ’s avonds zijn we nog even naar de kroeg geweest en heb ik een paar vrienden van Amy ontmoet.
De dagen daarop hebben we het een beetje rustig aan gedaan. Er is een ding in Amy’s huis waar je niet omheen kan: de hond, Harry. Het is een kleine Staffordshire terriër die denkt dat hij een schoothondje is. Ondanks dat het ras een slechte naam heeft heb ik nog nooit zo’n suf beest gezien. Uitlaten was ook altijd grappig.. het beest is als de dood voor water, dus iedere keer als het begon te regenen trok hij je onderhand naar huis.
Woensdagavond zijn we uit gegaan in Sheffield. We zijn in ongeveer 4 kroegen en clubs geweest en we hebben een leuke avond gehad. Vrijdag had Amy een aantal vergaderingen voor haar werk als studentambassadeur, en ben ik weer even de stad in geweest. ’s Avonds was onze laatste avond samen.. Lekker handig dat haar 17-jarige zus net een houseparty gaf. Het hele huis vol met dronken 17-jarigen, gezellig. De dag daarop was het tijd om weer richting het noorden te vertrekken. Om 5 uur hebben Amy en ik afscheid genomen en ben ik op de bus richting Liverpool gestapt. De terugreis was iets langer dan de heenreis. Vanwege de rare bustijden op zondagen in Engeland moest ik 14 uur op Liverpool airport wachten. Bij elkaar heeft het ongeveer 36 uur geduurt voordat ik thuis was, en NATUURLIJK zat er iemand naast me in de bus die heel wat verhalen te vertellen had.
Het afscheid was zwaarder als vorige keer, vooral omdat we elkaar nu 3 maanden niet kunnen zien. Aan de andere kant zijn we al bezig met plannen maken voor volgend jaar, dus we hebben genoeg om naar uit te kijken.
Ik verheug me in ieder geval al op kerst, wanneer we elkaar weer zien.
- Ruud
-
28 September 2010 - 15:43
Pap En Mam:
Ha die Ruud,
Mooi om te zien...een stukje good old England.
Wat een mooie kathedralen hebben ze daar zeg, die willen we wel eens van binnen bekijken :)Gaan we misschien ook doen volgend jaar. Ben blij dat jullie zo'n leuke tijd gehad hebben en nu maar wachten tot het kerst wordt haha. Hou ons op de hoogte van je omzwervingen. Altijd weer leuk om te lezen.:D
Tot schrijfs maar weer,
XXX pap en mam -
28 September 2010 - 17:18
Jeroen:
Heej Ruud,
Spaarde je eigenlijk airmiles? Was volgens mij nog niet zo stom geweest met wat jij allemaal afreist. Ongelofeloos.
Succes en sterkte de komende tijd weer. Ik zie het volgende verhaal weer verschijnen ;).
Groet, Jeroen -
28 September 2010 - 19:20
Germa T.:
Hé Noorman! of moet ik nu zeggen Englishman?
Mooie foto's van Engeland en van je meissie.Ik kan me best voorstellen dat jullie elkaar heel erg gaan missen. Jammer dat webcams niet kunnen knuffelen, maar gelukkig zie je elkaar dan wel. Isunbeetje troost hoop ik.
veel liefs en succes met je afstudeerproject. Schrijf je daar de volgende keer ook wat over?
XXX Germa T. -
28 September 2010 - 19:20
Germa T.:
Hé Noorman! of moet ik nu zeggen Englishman?
Mooie foto's van Engeland en van je meissie.Ik kan me best voorstellen dat jullie elkaar heel erg gaan missen. Jammer dat webcams niet kunnen knuffelen, maar gelukkig zie je elkaar dan wel. Isunbeetje troost hoop ik.
veel liefs en succes met je afstudeerproject. Schrijf je daar de volgende keer ook wat over?
XXX Germa T. -
12 Oktober 2010 - 12:30
Roel:
OMG!! zit jij nog wel eens in noorwegen ofnie? :P sorry voor de late reactie btw, ook een beetje aan het zwerven geweest :P
/brofist -
25 Oktober 2010 - 08:26
Yasemin:
Nice pictures!! Cute!!
Liefs, ook aan Amy!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
