Een jaar later
Door: Ruud
Blijf op de hoogte en volg Ruud
07 December 2010 | Noorwegen, Sogndal
Hoi iedereen,
Dit wordt mijn laatste update die ik in Noorwegen schrijf.
Sinds vorige keer is er vrij weinig in Sogndal gebeurd. Qua dagindeling is het meer van hetzelfde: Ik spendeer een deel van de dag aan mijn verslag, ik ga winkelen of gewoon een stuk wandelen, en de meeste avonden spendeer ik achter de laptop op skype.
De sneeuw 2 maanden geleden gevallen is ligt er nog steeds, alleen nu in de vorm van een dikke laag ijs. Het maakt rondlopen in Sogndal vaak erg lastig, maar het is wel komisch. In de afgelopen twee weken is de temperatuur constant rond de -15 graden geweest. Daar komt ook nog de vreselijk koude bergwind bij die hier door het dal waait. Ik herinner me nog dat ik een bericht las op Internet van extreme kou in Nederland: -7 graden. Moest ik eigenlijk wel een beetje om lachen. Een dag waren we gaan zwemmen (in een binnenzwembad weliswaar) en toen we weer buiten kwamen waren de haren van een van de meisjes binnen een paar seconden bevroren..
Ondanks de kou denk ik dat er in de afgelopen 2 weken meer sneeuw in Nederland is gevallen als in Sogndal, het is deze week pas weer begonnen met sneeuwen. De sfeer in Sogndal is nu wel heel gezellig. Het is bijna kerst en dat is te zien.
Vorige week hebben de Mountain to Fjord studenten hun laatste excursie gehad. Het was dan wel niet echt een leerzame excursie, maar desondanks leek het me toch leuk om mee te gaan. We vertrokken om 8 uur ’s ochtends met -20 en reden ongeveer 4 uur tot we bij de Westkaap aan kwamen. Vorig jaar konden we niet de Westkaap op omdat er teveel sneeuw lag. Dit jaar lag er tot mijn grote verbazing maar een klein beetje sneeuw. Desondanks konden we toch niet naar boven omdat het afgesloten was.. balen. Toen zijn we maar doorgereden naar Honningsvåg, de plek waar we vorig jaar een sneeuwballengevecht hebben gehouden. Ik weet nog van vorig jaar dat zodra we het hoekje omkwamen met de bus we geconfronteerd werden met een muur van zwarte wolken, en een angstaanjagend ruwe zee. Hier was dit jaar niks van terug te zien. De lucht was felblauw en het water was nog nooit zo rustig. Helaas lag er dit jaar geen sneeuw, maar we hebben wel een paar mooie stukken ijs gevonden. Ook zonder schaatsen vermaakten we ons prima. Omdat het zoutwater was zag het ijs er heel vreemd uit. Het voelde hier ook best warm aan de kust, met -6�.
Vervolgens zijn we doorgereden naar Hoddevik. Het was nog licht, dus verschillende mensen wilden gaan surfen. Dit kon alleen niet, want er waren geen golven. Dit vond ik natuurlijk niet erg, gezien hoe het vorig jaar helemaal fout is gegaan met surfen. Desondanks ben ik toch naar het strand gelopen. Het was bizar om precies een jaar nadat het bijna zo verkeerd is gegaan weer op datzelfde strand te staan. Waar vorig jaar de golven 2 meter hoog waren was er dit jaar geen golfje te bekennen. Het zag er zo kalm uit dat het bijna niet voor te stellen is dat dit strand bijna een leven had gekost.
’s Avonds hebben we binnen films gekeken en spelletjes gespeeld. De leerlingen hadden Matthias overtuigd om zijn gitaar thuis te laten, iets wat ik natuurlijk alleen maar aanmoedig. ’s Ochtends vroeg hebben we nog even over het strand gewandeld voordat we weer met de bus verder gingen. Na ongeveer anderhalf uur rijden kwamen we aan in het dorpje Måløy, wat bekend staat om de lange brug die door het dorp loopt. Hier hebben we even gewinkeld en rondgelopen voordat we verder reden naar de vuurtoren van Kråkenes. Ook hier was het weer anders als vorig jaar. Geen ruwe zee, geen harde wind, maar wel een prachtige zonsondergang. We zijn bovenop de berg vlakbij de vuurtoren geklommen om beter uitzicht op de zonsondergang te krijgen. Dit was veruit de mooiste zonsondergang die ik ooit gezien heb. Nadat de zon in de zee gezakt was zijn we terug naar de bus gelopen en zijn we verder gegaan naar het strand waar we ook vorig jaar onze excursie hebben beeindigd. Het was iets minder donker als vorig jaar, dus ik heb iets meer van het strand gezien. Vervolgens zijn we teruggereden naar Sogndal.
Ik was ontzettend blij weer even uit Sogndal te zijn. Hoewel het een prachtig dorp is, is het soms toch iets te klein.
Ik ben nu toe aan mijn laatste 8 dagen in Sogndal. Hoewel het een klein beetje dubbel aanvoelt zal ik toch erg blij zijn om iedereen weer te zien. Ik heb hier nu 8 maanden gezeten (met vorig jaar meegerekend dus in totaal meer dan een jaar) en ik zal het hier zeker gaan missen. Vorig jaar was ik nog niet klaar om naar huis te gaan, maar nu heb ik er toch wat meer vrede mee.
Ik heb nog een week om afscheid te nemen van de bergen, de fjorden, en natuurlijk de mensen hier.
Tot gauw iedereen.
- Ruud
Dit wordt mijn laatste update die ik in Noorwegen schrijf.
Sinds vorige keer is er vrij weinig in Sogndal gebeurd. Qua dagindeling is het meer van hetzelfde: Ik spendeer een deel van de dag aan mijn verslag, ik ga winkelen of gewoon een stuk wandelen, en de meeste avonden spendeer ik achter de laptop op skype.
De sneeuw 2 maanden geleden gevallen is ligt er nog steeds, alleen nu in de vorm van een dikke laag ijs. Het maakt rondlopen in Sogndal vaak erg lastig, maar het is wel komisch. In de afgelopen twee weken is de temperatuur constant rond de -15 graden geweest. Daar komt ook nog de vreselijk koude bergwind bij die hier door het dal waait. Ik herinner me nog dat ik een bericht las op Internet van extreme kou in Nederland: -7 graden. Moest ik eigenlijk wel een beetje om lachen. Een dag waren we gaan zwemmen (in een binnenzwembad weliswaar) en toen we weer buiten kwamen waren de haren van een van de meisjes binnen een paar seconden bevroren..
Ondanks de kou denk ik dat er in de afgelopen 2 weken meer sneeuw in Nederland is gevallen als in Sogndal, het is deze week pas weer begonnen met sneeuwen. De sfeer in Sogndal is nu wel heel gezellig. Het is bijna kerst en dat is te zien.
Vorige week hebben de Mountain to Fjord studenten hun laatste excursie gehad. Het was dan wel niet echt een leerzame excursie, maar desondanks leek het me toch leuk om mee te gaan. We vertrokken om 8 uur ’s ochtends met -20 en reden ongeveer 4 uur tot we bij de Westkaap aan kwamen. Vorig jaar konden we niet de Westkaap op omdat er teveel sneeuw lag. Dit jaar lag er tot mijn grote verbazing maar een klein beetje sneeuw. Desondanks konden we toch niet naar boven omdat het afgesloten was.. balen. Toen zijn we maar doorgereden naar Honningsvåg, de plek waar we vorig jaar een sneeuwballengevecht hebben gehouden. Ik weet nog van vorig jaar dat zodra we het hoekje omkwamen met de bus we geconfronteerd werden met een muur van zwarte wolken, en een angstaanjagend ruwe zee. Hier was dit jaar niks van terug te zien. De lucht was felblauw en het water was nog nooit zo rustig. Helaas lag er dit jaar geen sneeuw, maar we hebben wel een paar mooie stukken ijs gevonden. Ook zonder schaatsen vermaakten we ons prima. Omdat het zoutwater was zag het ijs er heel vreemd uit. Het voelde hier ook best warm aan de kust, met -6�.
Vervolgens zijn we doorgereden naar Hoddevik. Het was nog licht, dus verschillende mensen wilden gaan surfen. Dit kon alleen niet, want er waren geen golven. Dit vond ik natuurlijk niet erg, gezien hoe het vorig jaar helemaal fout is gegaan met surfen. Desondanks ben ik toch naar het strand gelopen. Het was bizar om precies een jaar nadat het bijna zo verkeerd is gegaan weer op datzelfde strand te staan. Waar vorig jaar de golven 2 meter hoog waren was er dit jaar geen golfje te bekennen. Het zag er zo kalm uit dat het bijna niet voor te stellen is dat dit strand bijna een leven had gekost.
’s Avonds hebben we binnen films gekeken en spelletjes gespeeld. De leerlingen hadden Matthias overtuigd om zijn gitaar thuis te laten, iets wat ik natuurlijk alleen maar aanmoedig. ’s Ochtends vroeg hebben we nog even over het strand gewandeld voordat we weer met de bus verder gingen. Na ongeveer anderhalf uur rijden kwamen we aan in het dorpje Måløy, wat bekend staat om de lange brug die door het dorp loopt. Hier hebben we even gewinkeld en rondgelopen voordat we verder reden naar de vuurtoren van Kråkenes. Ook hier was het weer anders als vorig jaar. Geen ruwe zee, geen harde wind, maar wel een prachtige zonsondergang. We zijn bovenop de berg vlakbij de vuurtoren geklommen om beter uitzicht op de zonsondergang te krijgen. Dit was veruit de mooiste zonsondergang die ik ooit gezien heb. Nadat de zon in de zee gezakt was zijn we terug naar de bus gelopen en zijn we verder gegaan naar het strand waar we ook vorig jaar onze excursie hebben beeindigd. Het was iets minder donker als vorig jaar, dus ik heb iets meer van het strand gezien. Vervolgens zijn we teruggereden naar Sogndal.
Ik was ontzettend blij weer even uit Sogndal te zijn. Hoewel het een prachtig dorp is, is het soms toch iets te klein.
Ik ben nu toe aan mijn laatste 8 dagen in Sogndal. Hoewel het een klein beetje dubbel aanvoelt zal ik toch erg blij zijn om iedereen weer te zien. Ik heb hier nu 8 maanden gezeten (met vorig jaar meegerekend dus in totaal meer dan een jaar) en ik zal het hier zeker gaan missen. Vorig jaar was ik nog niet klaar om naar huis te gaan, maar nu heb ik er toch wat meer vrede mee.
Ik heb nog een week om afscheid te nemen van de bergen, de fjorden, en natuurlijk de mensen hier.
Tot gauw iedereen.
- Ruud
-
07 December 2010 - 17:36
Pap En Mam:
Hoi jongen,
Ik heb net je fotoruimte ge-upload zodat je bijpassende foto's kunt plaatsen....vooral die van de zonsondergang. :)
We verheugen ons om je weer in Nederland te hebben samen met Amy, en we maken er een mooie kerst van.
Tot gauw en dan effe niet meer via skype :P
-
07 December 2010 - 17:41
Jeroen:
mooie afsluiting van een groot avontuur!
Tot snel! -
08 December 2010 - 10:46
GermaT:
Heyyyy Noorman!!!
Misschien wel de laatste keer dat ik je zo noem. Alhoewel, na zo,n jaar kun je eigenlijk nooit meer helemaal géén Noorman zijn. Zoals je al eerder zelf zei. Je bewaart een stukje Noorwegen in je hart. wat heb je weer prachtige fot's gestuurd. Bevroren zeewater ziet er inderdaad héél apart uit.
Kan me goed voorstellen dat er veel door je heen is gegaan toe je weer op de plek was van het surfongeluk. Die ervaring hoorde blijkbaar ook bij jouw opleiding tot (Noor)man...
Lieve Ruud, ik klim binnenkort uit je rugzak, maar genoten heb ik van jouw reis door Noorwegen en jouw eigen tocht naar volwassenheid. Ben zo trots op mijn neef(ven)!
IJSBERENHUG!!! Germa T. -
09 December 2010 - 10:01
Roel:
Ruudie Ruudie,
Wow 8 maanden he, ik begin het nu ook te voelen. Bij mij gaat het echter nog iets langer duren dan verwacht. Ik kom 3 januari terug, en hoop jullie dan allemaal te zien. Kan dus eigelijk zeggen, tot 2011. Hoewel we natuurlijk wel contact houden ;) geniet van de laatste dagen daar
/brofist -
13 December 2010 - 10:45
Annemie:
Heej die Ruud,
Geniet nog van je laatste dag in dat prachtige land.
We zullen je mooie verhalen en schitterende foto's missen...
Waarschijnlijk zien we je woensdagavond!
Goede reis naar huis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
