Rode bladeren en witte bergtoppen

Hoi iedereen,

Het is al weer een tijdje geleden sinds mijn vorige update.

Nadat we terug waren van Atløy hadden we maar een ding aan ons hoofd: het afmaken van de 4 rapporten die we de woensdag daarna in moesten leveren. Dit betekende dus dagen lang achter de laptop zitten en doorgaan tot in de kleine uurtjes. Daar kwamen ook nog eens 3 lesdagen bij. Deze gingen weer compleet over iets anders dan de rapporten, dus dat schoot lekker op. Na veel bloed zweet en tranen hebben we de bewuste woensdag toch alle rapporten in kunnen leveren. Onnodig om te zeggen, iedereen voelde zich meteen een stuk lichter. Hiermee was officieel het eerste blok van het semester afgesloten. Nog twee te gaan.

De dag daarna mochten we weer onze tassen inpakken, we gingen weer op excursie. Deze keer naar Jostedalen. Dit gebied staat erom bekend dat het de grootste gletsjer heeft van noord Europa. Eigenlijk heeft IJsland de grootste gletsjer van noord Europa, maar dat hoort niet bij het vaste land, dus telt het niet mee. Lekker puh. In Jostedalen bevind zich ook een van de grootste valleigletjsers van Europa. Deze heet Nigardsbreen. De excursie had twee onderwerpen: Glacial geology en Vegetation ecology. Deze twee onderwerpen liepen een beetje als een rode draad door de eerste dag heen. We zijn gestopt op verschillende plekken, allemaal met een erg mooi uitzicht. Een keer moesten we zelfs een heel eind een ravijn in klimmen om op een goede plek te komen. De excursie die dag eindigde met uitzicht op een kleine gletsjer midden in een Lord of the rings-achtig landschap.

Omdat het een beetje onzinnig was om terug naar Sogndal te rijden terwijl we de dag erop een excursie in hetzelfde gebied hadden moesten we overnachten in een hutje. Dit was erg gezellig. Iedereen was moe, dus we zijn op tijd naar bed gegaan. Natuurlijk zijn we niet meteen gaan slapen. Sterker nog, na een tijdje begon de slaapkamer meer als een dierentuin te klinken als wat anders. ’s Ochtends zag iedereen er weer lekker wakker uit. (niet dus) Om 9 uur reed de bus weer naar de volgende bestemming: Nigardsbreen. Ondanks dat het mooi is om de gletsjer van dichtbij te zien, van ver af is hij mooier, omdat je dan het hele plaatje ziet. In de gletsjervallei van Nigardsbreen hebben we de hele dag verschillende opdrachten uitgevoerd. ’s Avonds zijn we weer vertrokken richting Sogndal.

Afgelopen weken heeft het najaar zich hier flink laten gelden. Niet zozeer in de negatieve zin gelukkig, want aan de regen waren we toch al gewend. De groene kleuren in Sogndal hebben afgelopen weken plaatsgemaakt voor rood en geel, wat op veel plekken een spectaculair uitzicht oplevert. De temperatuur is flink gekelderd. De bergtoppen zijn ook langzaamaan wit geworden. De berg die we in de tweede week hadden beklommen, Storehaugen, ligt nu voor de helft onder een dikke laag sneeuw. Misschien dat het tijd wordt voor een tweede klim. Hier onder in het dal moeten we waarschijnlijk nog tot begin november wachten op de sneeuw.

In het weekend was er een skitrip georganiseerd. Zaterdag waren we allemaal om 6 uur uit ons bedje, want de bus zou om 7 uur aanrijden. Eenmaal in de bus viel ik natuurlijk als een blok in slaap. Het zou 3 uur rijden zijn naar Juvass, het skicentrum. Na ongeveer een uur werd ik wakker. Het was nog donker, en het sneeuwde behoorlijk. Na nog 10 minuten rijden kwamen we bij een versperring. Deze zou blijkbaar pas om 1 uur open gaan. Mooi is dat. Net toen we een andere weg zouden gaan zoeken kregen we een ander bericht. Juvass was gesloten vanwege het slechte weer. Een beetje teleurgesteld keerden we terug naar Sogndal. Daarna heb ik geloof ik tot 2 uur geslapen. Toen ik wakker werd kreeg ik een berichtje: om het een beetje goed te maken organiseerde de outdoorgroup een skiparty in het skiresort van Sogndal. Om 4 uur stonden we weer op het busstation.

Het begon met een aantal spelletjes in de sneeuw. Wij als internationals hadden ons een beetje met de Noorse teams gemengd, dus deze keer werd er niet vals gespeeld. Daarna hebben we met zijn allen iets gegeten en een paar skifilms gekeken. ’s Avonds was het vooral weer veel alcohol drinken. Het begon na een tijdje wel flink uit de hand te lopen. Mensen begonnen op de tafels te dansen en alle borden en flessen die erop stonden vlogen alle kanten op. Een (zeer dronken) meisje leek het een goed idee om van tafel naar tafel te slingeren aan een heel klein lampje met een heel dun draadje. Ik denk dat ze nu nog last van haar hoofd heeft. Aan het einde van de avond was er bijna geen enkele Noor meer die rechtop kon staan. Ik heb buiten ook nog een tijdje met een van de bestuursleden van de outdoorgroup staan praten. Hij had het er over dat het niet stoer is als je moet overgeven vanwege alcohol. (duuhhh!) Toen ging het verder met: “Ik heb net bijvoorbeeld binnen op de dansvloer gekotst, maar daar heb ik gewoon die blonde met die scheiding de schuld van gegeven”. Ik zette natuurlijk mijn beste ‘not amused’ gezicht op, en na een tijdje had hij ook door dat ik dat was. We hebben er natuurlijk nog wel om gelachen. Ook een sneeuwbalgevecht kon deze avond natuurlijk niet uitblijven. Om 12 uur reed de bus terug naar Sogndal, en hebben we het feestje nog een paar uurtjes doorgezet bij Meieriet. Zondag heb ik een lui dagje gehouden.

Deze week hebben we herfstvakantie, een privilege die blijkbaar alleen voor de Mountain to Fjord studenten is weggelegd. Mag ook wel met onze werkdruk. We hebben met een groepje een hutje gehuurd in Flåm om hier een paar dagen door te brengen. Maandag was het ontzettend mooi weer, maar we hebben niet erg veel gedaan omdat we best laat aankwamen bij het hutje. We waren met zes mensen: Ekki, Belinda, Danielle, Jessica, Niels (vriend van Jessica) en ik. De volgende dag zijn we van Flåm naar Myrdal gelopen, langs de befaamde treinroute. Het was erg mooi, alleen jammer dat het de hele dag heeft geregend. Het was een kleine 20 kilometer lopen, en hoe hoger we kwamen, hoe meer de regen op sneeuw begon te lijken. De perfecte gelegenheid voor mij en Niels om sneeuwballen naar de dames te gaan gooien. Eenmaal in Myrdal aangekomen was alles wit. Daar hebben we een tijdje op het treinstation gewacht om een beetje op te drogen. Omdat het buiten het hoogseizoen is waren er geen winkeltjes open. We hebben de trein teruggepakt naar Flåm, want niemand had zin om 20 kilometer door de stromende regen terug te lopen. Op het begin was het uitzicht inderdaad erg mooi, maar ik geloof dat ongeveer 1/3 van de hele lijn uit tunnel bestond. Kleine tegenvaller.

De volgende dag was het tijd om weer terug te gaan naar Sogndal. We hadden afgesproken om de bus van 12 uur te pakken, maar omdat we iets te lang hadden geslapen moesten we hier behoorlijk voor haasten. Danielle en Ekki liepen iets voorop en hadden de bus gehaald. Wij kwamen 2 minuten later en de bus wou niet wachten, dus wij mochten fijn 2 uurtjes op de volgende bus wachten. Gelukkig was hier wel een souvenirwinkeltjes open, en hebben we fijn de toerist uitgehangen. Ironisch genoeg kwam de volgende bus 20 minuten te laat. Voor de rest van de week ben ik lui geweest. Lang uitslapen en niet te laat naar bed.

Afgelopen twee weken waren weer veelbewogen. Ik heb veel gedaan en meegemaakt, en daar ben ik blij om. Ondanks dat het af en toe vermoeiend is om alles te willen doen, het geeft wel genoegdoening. Er zijn hier ook mensen die de hele dag op hun kamertje zitten, en eigenlijk heb ik daar een beetje medelijden mee. Daarvoor kom je niet naar Noorwegen, althans, ik niet. Ik verveel me hier nooit, ik ben vrijwel overal bij, and I’m loving it!

- Ruud