De eerste week... voor de tweede keer!

Hoi iedereen!

Sinds vorige week ben ik weer terug in het mooie Sogndal. Net als vorige keer zal ik op deze site een beetje mijn ervaringen bijhouden.

Het begon allemaal met de heenreis. Vorige keer vloog ik vanuit Oslo met een schoendoos met vleugels naar Sogndal. Dit keer ben ik op een andere manier gereisd. Eerst ben ik natuurlijk met het vliegtuig naar Oslo gevlogen, en vanuit daar heb ik de bus naar Sogndal gepakt. 8 uur in de bus zitten is geen pretje, maar het mooie uitzicht maakte een hoop goed.

Wat me meteen opviel was dat het voorjaar hier nog niet aangebroken was, zo zag het er tenminste niet uit. Toen ik met de bus door de bergen van Hemsedal reed werd het zelfs nog een graadje erger: hier lag nog gewoon een meterdikke laag sneeuw! Het heeft wel mooie plaatjes opgeleverd. Rond 10 uur ’s avonds kwam ik aan in Sogndal, en werd ik naar mijn nieuwe onderkomen gebracht. Niet meer in elvatunet, als vorige keer. Deze keer zit ik in een huis boven aan de berg. De kamers zijn groter, en ik heb mijn eigen badkamer. Het is ook goed voor mijn conditie, want iedere dag moet ik minstens 2 tot 3 keer de berg op en af lopen. Ach ja, eigen badkamer.

De dagen daarop ben ik weer een beetje aan Sogndal gaan wennen. Ik heb oude vrienden opgezocht, en ook nieuwe vrienden gemaakt. Sinds ik in Sogndal ben is ook hier de lente aangebroken, waar ik wel blij om ben. Voor de rest hebben we van alles gedaan: uitgaan (natuurlijk), bowlen en bergen beklimmen. Een ding is me meteen opgevallen hier in Sogndal. De laatste keer dat ik hier was waren we met 35 internationale studenten. Nu zijn er minder dan 10. Dit maakt de sfeer meteen een stuk anders. Het is rustig, misschien zelfs iets te rustig. Waar het vorig jaar vanzelfsprekend was om op zaterdag uit te gaan, moet je nu onderhand mensen uit hun kamertje slepen willen ze iets gaan doen.

Afgelopen maandag ben ik met mijn stage begonnen. De meeste werkzaamheden bestaan nu uit laboratoriumwerk. Ik ben nu bezig met de sediment cores van vorig jaar. Het zijn lange dagen, en het is hard werken, maar over een paar weken wordt het een stuk interessanter. Mijn begeleider, Matthias, is een eigenaardige man. Hoewel ik het meestal wel goed met hem kan vinden, heeft hij ook wel een beetje een tirannieke kant. Ik vind het niet zo erg, en het is leuk om af en toe tegengas te geven door over een onderwerp te beginnen waar hij een hele uitgesproken mening over heeft. (zoals CO2 uitstoot)

Vrijdag was een erg vreemde dag. Matthias zou een paar dagen het land uit zijn, maar vanwege de vulkaanuitbarsting op IJsland werd zijn vlucht geannuleerd. Hij vind het niet erg. Hij is een geoloog, dus dit kan interessante resultaten opleveren voor zijn (en mijn) onderzoek. Sinds de uitbarsting is het weer hier wel flink in de war. Tot aan vrijdag is het hier mooi lenteweer geweest, met een hoop zon. Vrijdagavond stapte ik de deur uit, en wat denk je. Ligt er ineens 5 cm sneeuw! Het is nog de hele avond keihard blijven sneeuwen. De volgende dag heeft het de hele dag geregend. Gisteravond werd ik uitgenodigd voor een verjaardagsfeest. Hier werd ik weer fijn herinnerd aan hoe ongelofelijk dronken die Noren kunnen worden.

Vandaag was het weer een mooie dag. Alleen was het weer een beetje bizar. De zon scheen, maar soms begon het plotseling te sneeuwen. Terwijl er geen wolken waren. Nou ja, het zal wel.

Tot zover weer mijn eerste dagen in Sogndal. Ik ben benieuwd wat komende weken gaat brengen, en ik hoop dat er wat meer leven in de brouwerij komt.

Het is goed om weer terug te zijn.

- Ruud